به صورت عامیانه قرار بازداشت موقت نوع قراری است که متهم به جرمی که احتمالا انجام داده حداقل تا یک ماه زندانی می شود و با هیچ سند و ضمانتی نمی شود وی را آزاد کرد و تا چند ماه هم قابل تمدید است.

در این پست به بیان ماده 241 قانون آیین دادرسی کیفری و ماده 243 این قانون و نکاتی در خصوص شرایط صدور قرار بازداشت باعنایت به ق.آ.د.ک جدید خواهیم پرداخت.

در این پست به بیان نظریه ی مشورتی اداره حقوقی قوه قضاییه به شماره ۱۲۳۱/۹۴/۷- مورخ 17 مرداد 1394 و سایر نکات در خصوص مواد 242 قانون آیین دادرسی کیفری خواهیم پرداخت.

در این پست به بیان متن اصلاحی ماده 242 قانون آیین دادرسی کیفری خواهیم پرداخت.

در این پست به بیان مزایا و معایب قرار بازداشت موقت و بیان ماده 242 قانون آیین دادرسی خواهیم پرداخت.

در این پست به بیان تفاوت بازداشت موقت و حبس و همچنین تفاوت آن با قرار کفالت یا وثیقه و ماده 239 قانون آیین دادرسی خواهیم پرداخت.

در این پست به بیان مواد 257 و 258 و 259 و260 قانون آیین دادرسی مصوب 1392 خواهیم پرداخت.

در این پست به بیان توضیحاتی در خصوص تبصره ماده 237 قانون آیین دادرسی کیفری و ماده 238 و 255 و 256 این قانون خواهیم پرداخت.

در این پست به بیان سایر بندهای این ماده وتوضیحات آنها با عنایت به مواد قانونی خواهیم پرداخت.

در این پست به بیان وضعیت قرار بازداشت موقت ،پس از لازم الاجرا شدن قانون ایین دادرسی کیفری دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 1392 برمبنای ماده 237 این قانون خواهیم پرداخت.

در این پست به بیان قابل اعتراض بودن قرار بازداشت موقت باعنایت به ماده 32 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1378 و بیان ماده 36 این قانون در خصوص جواز بازداشت متهم به تقاضای شاکی خصوصی و بند «ن» ماده 3 قانون اصلاح تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب مصوب 1381 خواهیم پرداخت.

در این پست به بیان موارد اجباری صدور قرار بازداشت موقت طبق ماده 35 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب1378،خواهیم پرداخت.