افترا عبارت است از : انتساب قیدی مجرمانه به کسی، که در قانون آن قید جرم در نظر گرفته شده است و قانونگذار برای آن مجازات در نظر گرفته است.

در این پست به بررسی آنچه شاکی برای اعاده حیثیت (ادعای شرف) باید ثابت کند و دفاعیات در برابر اتهام افترا میپردازیم.

در این پست به ادامه ی مطالب و بررسی مجازات جرم افترا با عنایت به ماده 697 قانون مجازات اسلامی میپردازیم .

در این پست به بیان توضیحاتی در ارتباط با تبصره ماده 697 قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات و سایر نکات در ارتباط با این ماده خواهیم پرداخت.

در این پست به بررسی شرط سوم یعنی ناتوانی مفتری از اثبات صحت اسناد و نکات آن خواهیم پرداخت .

گفتیم که با توجه به ماده ۶۹۷ برای تحقق جرم افترا وجود سه شرط ضروری است: 1.انتصاب جرم به دیگری 2.صراحت انتصاب 3.ناتوانی مفتری از اثبات صحت اسناد

در این پست به بررسی عنصر روانی جرم افترا بر مبنای ماده 699 قانون مجازات اسلامی و همچنین به بررسی شروط لازم برای تحقق جرم افترا با عنایت به ماده 697 قانون مجازات اسلامی خواهیم پرداخت.

همانطور که در پست قبل به بیان آن پرداخته شد ،ملاك مجرم تلقي شدن مفتري یا افترا کننده، ارتكاب جرم به شكل عالما و عامدا است يعني مفتري به جرم بودن آنچه نسبت مي‌دهد علم داشته باشد و عمدا عمل افترا را انجام دهد.

مطابق با ماده 697 بخش تعزیرات قانون مجازات اسلامی در ارتباط با افترا میگوید :هر کس به وسیله اوراق چاپی یا خطی یا به وسیله درج در روزنامه و جرائد یا نطق در مجامع یا به هر وسیله دیگر به کسی امری را‌صریحاً نسبت دهد یا آن‌ها را منتشر نماید که مطابق قانون آن امر جرم محسوب می‌شود و نتواند صحت آن اسناد را ثابت نماید جز در مواردی که‌موجب حد است به یک ماه تا یک سال حبس و تا (۷۴) ضربه شلاق و یا یکی از آنها حسب مورد محکوم خواهد شد

مطابق با قوانین جزایی ما چنانچه فردی ،قیدی مجرمانه را از دروغ به فرد دیگری نسبت دهد می گوییم مرتکب جرم افترا شده است .در ماده ی697 قانون مجازات اسلامی و همچنین ماده قانون مجازاتهای عمومی سابق ،در ارتباط با جرم افترا و مجازات آن صحبت شده است.