معامله فضولی چیست؟بخش سوم چگونگی اجازه بیع فضولی طبق قانون و بررسی شرایط اجازه در بیع فضولی - همراه با فایل صوتی

اجازه ی بیع فضولی:

ماده 352 قانون مدنی بیان میدارد که :بیع فضولی نافذ نیست مگر بعد از اجازه ی مالک به طوری که در معاملات فضولی مذکور است.

از مفاد ماده 247 قانون مدنی بر می آید که رضای باطنی و سکوت مالک برای نفوذ معامله کافی نیست و رضای مالک باید به وسیله ای هرچند ضمنی اعلام شود به همین علت ماده 249 قانون مدنی مقرر داشته است : سکوت مالک ولوبا حضور در مجلس عقد، اجازه محسوب نمی شود. زیرا سکوت مالک ممکن است ناشی از ترس یا احترام باشد نه رضایت او به فروش مالش. البته باید دانست که ماده ی249 قانون مدنی حکم سکوت محض را بیان می کند اما هرگاه سکوت همراه با قرینه یا اوضاع و احوالی باشد که بر اراده ی مالک مبنی بر رضای او بر بیع دلالت کند، ممکن است اجازه ی ضمنی یا فعلی محسوب شود. مطابق ماده 248 قانون مدنی : اجازه مالک نسبت به معامله فضولی حاصل می شود به لفظ یا فعلی که دلالت بر امضاء عقد نماید. اعم از آنکه تصریح در معنا باشد یا بطور ضمنی مبین رد معامله فضولی باشد و همانند انکه در مثال فوق مالک با اطلاع از انعقاد عقد فضولی اقدام نموده است.
در همین رابطه شایان ذکر می داند اگر مالک قبولی خود را منوط به گذاردن شرط و شروط جدیدی بنماید، فی الواقع معامله فضولی را بطور ضمنی رد نموده است و البته در این حالت اگر اصیل با شرایط اعلامی از سوی مالک موافقت نماید و عقد بر مبنای شرط جدید منعقد شود می توان ادعا نمود که قرارداد جدیدی بین مالک و اصیل منعقد شده که البته بر این امر آثار حقوقی فراوانی مترتب می باشد.