هدف از تعیین مجازات هم همین است که افراد جامعه بدانند که اگر اعمال آنها جان و مال دیگران را به مخاطره اندازد ، اقدامات آنها بی جواب نخواهند ماند مجازات ها در قوانین ایران به سه دسته ی کلی زیر تقسیم می شوند:1.مجازات اصلی 2. مجازات تکمیلی 3 .مجازات تبعی

هدف از تعیین مجازات این است که افراد جامعه بدانند که اگر اعمال آنها جان و مال دیگران را به مخاطره اندازد ، اقدامات آنها بی جواب نخواهند ماند .افراد جامعه آزادی های خود را فقط در حدودی از دست می دهند كه از قبل از سوی قانونگذار پیش بینی شده باشد و فقط مجازاتی را متحمل می شوند كه قانونگذار از پیش نوع و میزان آن را تعیین كرده است. در این میان و بر این اساس، مجازات های خارج از قانون جرم محسوب می شود. قانونگذار مجازات های مختلفی را تصویب کرده است که یک دسته از آنها مجازات های تبعی است.

مجازات یا کیفر به معنای اینست که اگر کسی عمل خلاف اخلاق عمومی یا عرف و عادت آن جامعه یا خلاف قانون انجام دهد چون آن عمل بد است پس باید عقوبت و پاداش آن عمل را ببیند یعنی تنبیه شود و یا مجازات شود تا هم خود و هم دیگران متنبه شوند و دیگر آن عمل را انجام ندهند یعنی باید مشقت آن عمل را بچشد و متوجه شود نتیجه آن عمل بد یا اشتباه چیست و درس عبرتی برای وی و سایرین گردد. حال در قانون به ازای هر عمل بد و خلاف که قانونگذار بیان کرده چه امری بد و خلاف است تنبیهی هم برای آن بیان کرده است.هدف از تعیین مجازات هم همین است که افراد جامعه بدانند که اگر اعمال آنها جان و مال دیگران را به مخاطره اندازد ، اقدامات آنها بی جواب نخواهند ماند

در پست قبل به بررسی تفاوتهای میان شرایط مجازاتهای تبعی طبق مواد 25 و 26 قانون مجازات مصوب 1392 با ماده 62مکرر اصلاحی پرداختیم و دانستیم که در قانون جدید به صورت شفاف تر و کامل تر به یک سری موضوعات پرداخته شده و میزان مجازات برخی از جرم ها کمتر و برخی بیشتر شده است

محرومیت از حقوق اجتماعی طبق ماده 26 قانون مجازات اسلامی مواردی همچون داوطلب شدن در انتخابات ریاست جمهوری، مجلس خبرگان رهبری، مجلس شورای اسلامی و شوراهای اسلامی شهر و روستا و .... میباشند که قانونگذار طی دوازده بند بطور کامل آنها را بیان نموده است .

در ماده 25 قانون مجازات اسلامی مصوب سال1392بیان شده که :محکومیت قطعی کیفری در جرائم عمدی، پس از اجرای حکم یا شمول مرور زمان، در مدت زمان مقرر در این ماده محکوم را از حقوق اجتماعی به عنوان مجازات تبعی محروم می‌کند و طی سه بند در این ماده موارد مجازات تبعی را بیان نموده است که دارای نکاتی است که آنها را بیان خواهیم نمود .

در مطالبی که تا کنون در پستهای قبلی در خصوص مجازات تبعی مطرح شد دانستیم که مفهوم مجازات تبعی چیست و در مواد 62 مکرر قانون اصلاحی و همچنین مواد 25 و 26 قانون مجازات اسلامی سال 1392 به توضیح مجازات تبعی پرداخته شده در این پست به بیان ادامه مادده 62 مکرر و ماده 25 قانون مجازات اسلامی خواهیم پرداخت .

اکثر مجازات‌های تبعی، حقوق اجتماعی مجرمان را نشانه می روند و به طور کلی مجازات تبعی يعني اينكه شخص به يك مجازات‌هايي كه محكوم شد، از يكسري حقوق اجتماعي هم به صورت اتوماتيك‌وار محروم مي‌شود. البته بسته به اينكه آن محكوميت به چه شكل و تا چند سال باشد.

قانونگذار بر اساس نیاز جامعه برای هر عمل خلاف اخلاق و نظم عمومی که توسط هر فرد در جامعه رخ دهد ،مجازات تعیین متناسب با عمل ارتکابی تعیین نموده است.مجازاتها در قوانین ایران به سه دسته ی کلی تقسیم می شوند :1.مجازات اصلی 2. مجازات تکمیلی 3. مجازات تبعی

در این پست به بررسی مواد 15 تا 22 ایین نامه و بندهای خ ،د،ذ،ر،ز،ژ ،س یعنی اخراج اتباع خارجی از کشور،الزام محکوم به خدمات عمومی،منع عضویت در احزاب، گروهها و دستجات سیاسی یا اجتماعی،توقیف وسایل ارتکاب جرم یا رسانه یا مؤسسه دخیل در ارتکاب جرم،الزام به یادگیری حرفه، شغل یا کار معین،الزام به تحصیل،انتشار حکم محکومیت قطعی خواهیم پرداخت .

در این پست به بررسی مواد 12 تا 14 ایین نامه مذکور و تطابق انها با بندهای ج،چ،ح یعنی منع از داشتن دسته چک و یا اصدار اسناد تجارتی ،منع از حمل سلاح،منع خروج اتباع ایران از کشور میپردازیم.

در ادامه ی مباحث مربوط به مجازاتهای تکمیلی و ماده 23 قانون مجازات اسلامی در این خصوص ، در این پست به بررسی مواد 8 تا 11ایین نامه راجع به کیفیت اجرای مجازات تکمیلی موضوع ماده 23 قانون مجازات اسلامی، که به بیان توضیحاتی در ارتباط با نحوه اجرا ی بندهای ب ،پ،ت،ث ماده 23 یعنی منع از اقامت در محل یا محلهای معین و منع از اشتغال به شغل، حرفه یا کار معین و انفصال از خدمات دولتی و عمومی و منع از رانندگی با وسایل نقلیه موتوری و یا تصدی وسایل موتوری پرداخته است، می پردازیم.