در این پست به بیان مفهوم اسقاط کافه ی خیارات و انواع خیار بر اساس ماده ی 396 قانون مدنی و بیان اولین خیار یعنی خیار مجلس بر اساس ماده 397 قانون مدنی میپردازیم.
وقتی صحبت از اسقاط کافه خیارات می شود، باید دید معنای جمله به طور کلی چه می شود. اسقاط یعنی ساقط کردن و از بین بردن؛ کافَه هم یعنی همه و تمام؛ خیارات هم که یعنی اختیار فسخی که در معاملات قطعی شده، برای ما وجود دارد. بنابراین ما با امضای بند اسقاط کافه خیارات تمام اختیارات فسخی را که قانون یا توافق برای ما در معاملات گذاشته اند، از بین می بریم و ملتزم می شویم که تحت هیچ شرایطی قرارداد را فسخ نکنیم.
در مورد مبنای خیارات میتوان گفت که مبنای اصلی خیارات بر پایه ی غلبه یک از دو اصل حکومت اراده و لاضرر است،مگر اینکه مبنای دیگری احراز شود.اختیار فسخی که به یکی از دو طرف معامله داده می شود ممکن است بر مبنای خواست طرفین باشد و مبنای قراردادی داشته باشد مانند خیار شرط. یا برای جبران ضرر ناروایی باشد که از اجرای قرارداد ناشی می شود همچون خیار غبن و عیب یا عادت ها و سنت های تاریخی وجود آن را توجیه کند مانند خیار مجلس.
7. خیار عیب.
8.خیار تدلیس.
9. خیار تبعض صفقه.
10.خیار تخلف شرط.
ماده 397 قانون مدنی در خصوص خیار مجلس بیان میدارد که هر یك از متبایعین طرفین عقد بیع بعد از عقد فی المجلس و مادام كه متفرق نشده اند اختیار فسخ معامله را دارند.
مراد از مجلس مکانیست که معامله در آنجا صورت گرفته است.
به عبارت دیگر اختیار برهم زدن بیع تا زمانی که دو طرف در کنار هم هستند در بنگاه یا محل توافق و از هم جدا نشده اند. طرفین پس از تشكیل عقد تا زمانی كه از یكدیگر جدا نشده اند می توانند عقد بیع را فسخ نمایند.یعنی حق خیار با انعقاد معامله اغاز و با جدا شدن دو طرف معامله از یکدیگر پایان می یابد.
نکته:اگر طرفین با همدیگر از مجلس عقد بیرون روند تا زمانیکه با همدیگر هستند خیار مجلس هم برقرار است.
نظرات کاربران