همه چیز در رابطه با انواع خیارات فسخ قرارداد - بخش سی و یکم مالیت نداشتن مبیع معیوب وبیان شروط لازم برای ایجاد خیار -همراه با فایل صوتی
لذا ماده 434 قانون مدنی مقرر میدارد که: اگر ظاهر شود که مبیع معیوب،اصلا مالیت و قیمت نداشته ،بیع باطل است و اگر بعض مبیع قیمت نداشته باشد بیع نسبت به آن بعض باطل است و مشتری نسبت به باقی از جهت تبعض صفقه اختیار فسخ دارد.
عیبی که موجب ایجاد خیار میشود چهره ی نوعی دارد و وابسته به انگیزه ها و هدفهای ویژه دو طرف نمیباشد .دلیل نوعی بودن عیب، معیاری است که قانونگذار برای تشخیص آن ارائه می کند.مطابق با ماده 426 قانون مدنی : تشخیص عیب بر حسب عرف و عادت می شود و بنابراین ممکن است برحسب ازمنه و امکنه،مختلف شود .
اگرچه شرایط معامله و اوضاع و احوال در داوری عرف موثر است ولی در هر حال معیار تمییز و تشخیص عیب نوعی میباشد.بنابراین وصف سلامت کالا عاری بودن از عیب نیازی به شرط کردن در عقد ندارد و لازمه هر عقد بدون قید و شرط بودن میباشد . در نتیجه شرط کردن سلامت کالای مورد معامله چیزی بر اثر گذاشتن عیب نمی افزاید و تاکید میباشد .
البته باید توجه داشت که شرط کردن سلامت کالا در ضمن عقد کاملا هم بی فایده نمیباشد زیرا اگر مبیع معیوب دراید و خیار عیب در نتیجه تصرف مشتری ساقط شود ،خیار تخلف از شرط همچنان باقی میباشد.
همه چیز در رابطه با انواع خیارات فسخ قرارداد - بخش سی و یکم مالیت نداشتن مبیع معیوب وبیان شروط لازم برای ایجاد خیار -همراه با فایل صوتی
وصفی که نیاز به شرط کردن در عقد دارد با وصفی که لازمه سلامت کالا میباشد متفاوت است.اولی اثر خود را از اعلام صریح یا ضمنی قصد مشترک میگیرد و نباید آن را از اثار اطلاق عقد بشمار اورد در حالیکه وصف سلامت چه در عقد شرط شود چه شرط نشود لازمه اطلاق عقد میباشد.
درنتیجه فقدان قصد مشروط نه وصف سلامت کالا تابع احکام خیار تخلف از شرط میباشد و مشروط له بخاطر بخاطر فقدان آن نمیتواند درخواست ارش بنماید.
برای اینکه عیب موثر در معامله باشد و خیار عیب ایجاد کند ،وجود دو شرط در آن ضروری است:
1.پنهان باشد.
ماده 424 قانون مدنی بیان میدارد که : عیب وقتی مخفی محسوب است که مشتری در زمان بیع عالم به آن نبوده است اعم از اینکه این عدم علم ناشی از آن باشد که عیب واقعا مستور بوده است یا اینکه ظاهر بوده ولی مشتری ملتفت آن نشده است.
نظرات کاربران