در این پست به بیان ماده 32 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب سال78 در خصوص بازداشت موقت اختیاری خواهیم پرداخت.
3.در این موارد هم صدور قرار بازداشت موقت جایز است یعنی مقام قضایی مجبور نیست متهم را بازد اشت کند ،میتواند درباره ی او قرار بازداشت موقت را صادر یا از آن صرف نظر نماید.
4.در موارد اعلام شده وقتی میتوان فرار بازداشت موقت صادر کرد که قراین و امارات موجود بر توجه اتهام به متهم دلالت داشته باشد.بنابراین در صورت نبودن دلیل کافی علیه متهم صدور قرار بازداشت موقت موقعیت قانونی ندارد .همچنین رعایت بند د در بندهای الف و ب و ج ماده 32 نیز الزامی است.
از جمله معایب قانون احیای دادسراها در بحث بازداشت موقت ،افزایش صدور قرار بازداشت موقت و تناقض میان موارد میباشد.
میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی تاکید میکند که بازداشت افراد در انتظار دادرسی ،نباید یک قاعده کلی باشد .
موارد اختیاری صدور قرار بازداشت موقت:
طبق ماده 32 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب1378 ،صدور قرار بازداشت موقت را در پنج مورد جایز دانسته است این ماده بیان میدارد که :
الف. جرائمی که مجازات قانونی آن اعدام، رجم ، صلب و قطع عضو باشد.
توضیح بند الف: در این بند بنظر میرسد که قانونگذار بظاهر شدت مجازات را مورد توجه قرار داده است . در قوانین کشور ما تعداد اعدام زیاد است صرف نظر از حدود و قصاص که مبتنی بر موازین شرعی بوده و حکم ویژه ای دارند درقلمرو تعزیرات و مجازاتهای بازدارنده نیز کیفر اعدام زیاد دیده میشود. در قانون مبارزه با قاچاق مواد مخدر ،در جرایم امنیتی، جرایم بزرگ اقتصادی و ... اعدام پیش بینی شده که نتیجه ی مستقیم آن توسعه ی موارد بازداشت موقت است.
ب . جرائم عمدی که حداقل مجازات قانونی آن سه سال حبس باشد.
توضیح بند ب: این دسته از جرایم نیز نوعا زیاد هستند .قانون مجازات اسلامی بخش تعزیرات و مجازاتهای بازدارنده در برگیرنده بسیاری از این نوع مجازاتهاست. در نتیجه به این لحاظ در قلمرو تعداد زیادی از جرایم میتوان قرار بازداشت موقت صادر کرد.
ج .جرائم موضوع فصل اول کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی
توضیح بند ج :فصل نخست کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی مربوط به جرایم ضد امنیت داخلی و خارجی کشور است که شامل مواد 498 تا 512 میشود مصادیق آن از لحاظ تعدد و تکثر اهمیت زیادی دارد حتی گاهی مجازات برخی از اعمال مندرج در این فصل بسیار سبک میباشد .
نظرات کاربران