مقصود از مجازاتهای تبعی چیست-بخش ششم-نکات مواد 25و26 قانون مجازات اسلامی

در پست قبل به بررسی تفاوتهای میان شرایط مجازاتهای تبعی طبق مواد 25 و 26 قانون مجازات مصوب 1392 با ماده 62مکرر اصلاحی پرداختیم و دانستیم که در قانون جدید به صورت شفاف تر و کامل تر به یک سری موضوعات پرداخته شده و میزان مجازات برخی از جرم ها کمتر و برخی بیشتر شده است

طبق قانون جدید، حتی اگر حکم دادگاه اجرا نشود و مشمول مرور زمان شود، از تاریخ مرور زمان به میزان معین در قانون، مجرم ،از حقوق اجتماعی به طور خود به خود محروم خواهد شد.مقصود از اصطلاح مرور زمان ،به این معناست که اگر در مدت معینی، جرم تعقیب نشود و یا مجرم به مجازات نرسد، جامعه آن را فراموش می کند و تعقیب یا مجازات مجرم اثر لازم اولیه را نخواهد داشت.

در توضیح بندهای الف ،ب و ج ماده 25 قانون مجازات اسلامیلازم به ذکر است که ،علاوه بر اعدام، همه مجازات های سالب حیات و همین طور حبس ابد از تاریخ توقف اجرای حکم اصلی مشمول مجازات تبعی هفت ساله خواهند بود.

در این قانون برخلاف قانون قبلی، مدت محرومیت از حقوق اجتماعی محکومان به قطع عضو، دو سال کمتر شده و به سه سال کاهش یافته است؛ همچنین محکومان به قصاص عضو در صورتی که دیه جنایت وارد شده بیش از نصف دیه مجنی علیه باشد، نفی بلد و حبس تا درجه چهار نیز مشمول این میزان محرومیت هستند.

مجازاتهای تعزیری مطابق با ماده 19 ق.م .ا جدید ، به هشت درجه تقسیم می شود ومقصود از مجازات حبس درجه چهار یعنی حبس بیش از پنج تا حداکثر 10 سال.

علاوه بر این، مدت مجازات تبعی محکومان به شلاق حدی، در قانون جدید یک سال بیشتر شده و دو سال است. در ضمن محکومان به قصاص عضو درصورتی که دیه جنایت وارد شده نصف دیه مجنی علیه یا کمتر از آن باشد و حبس درجه پنج نیز، مشمول مقرره اخیر هستند.

مجازات حبس درجه پنج عبارت است از حبس بیش از دو تا حداکثر پنج سال. همین طور در غیر موارد فوق، مراتب محکومیت در پیشینه کیفری محکوم درج می شود، ولی در گواهی های صادرشده از مراجع مربوط منعکس نخواهد شد، مگر به درخواست مراجع قضایی برای تعیین یا بازنگری در مجازات.

لازم به ذکر است که محکوم در مدت زمان آزادی مشروط و همچنین در زمان اجرای حکم نیز از حقوق اجتماعی محروم خواهد بود.