مفهوم ترکه و مهر و موم آن - بخش دهم بیان مواد 191 تا 193 قانون امور حسبی در خصوص مهروموم ترکه و مواد 194 تا 199قانون امور حسبی درخصوص رفع مهروموم ترکه- همراه با فایل صوتی

ماده 195 قانون امور حسبی در خصوص دادگاه صالح برای رفع مهر و موم بیان میدارد که:

درخواست برداشتن مهر و موم از دادگاه بخشی می شود که برای رسیدگی به امور ترکه صالح است و هر گاه ترکه در حوزه دادگاه بخش دیگری باشد دادگاه بخش محل وجود ترکه به دستور دادگاه مذکور اقدام به رفع مهر و موم می نماید و صورت مجلس مربوط به این عمل را به دادگاهی که دستور برداشتن مهر و موم را داده است می فرستد.

ماده 196 قانون امور حسبی در خصوص اعلام زمان برداشتن مهروموم بیان میدارد که : دادگاه بخشی که مهر و موم را بر می دارد روز و ساعت برداشتن مهر و موم را معین و به عموم وراث و وصی و موصی لهم که معروف و محل اقامت آن ها در حوزه آن دادگاه بخش باشد، ابلاغ می نماید.

ماده 197 قانون امور حسبی : نسبت به اشخاص ذی نفع که محل اقامت آن ها خارج از حوزه دادگاه بخش باشد ابلاغ وقت به آن ها لازم نیست و اگر وقت به اشخاص مذکور اطلاع داده نشود دادگاه به جای آن ها متصدی دفتر رسمی با یک نفر از معتمدین محل را معین و او را دعوت می کند که با حضور او مهر و موم برداشته شود.

ماده 198 قانون امور حسبی: عدم حضور اشخاصی که وقت برداشتن مهر و موم به آن ها اطلاع داده شده مانع از برداشتن مهر و موم نخواهد بود.

ماده 199 قانون امور حسبی در خصوص حالتی که بین ورثه غائب یا محجور باشد بیان میدارد که: در صورتی که بین ورثه غائب یا محجور باشد رفع مهر و موم بعد از تعیین وکیل یا امین برای غائب و تعیین قیم برای محجور به عمل خواهد آمد.