در این پست به بیان مواد 167 و 168 و 169 قانون امور حسبی در خصوص مهروموم ترکه خواهیم پرداخت .
مهرو موم ترکه عبارت است از اقدامی که توسط مراجع قضایی صورت می گیرد تا ورثه از هرگونه استفاده و دخل و تصرف در ترکه ممنوع شوند.
این اقدام به منظور حفظ و نگهداری از ترکه و نیز جلوگیری از استفاده یا حیف و میل آن توسط ورثه دیگر یا اشخاص ثالث انجام می شود. مهر و موم ترکه صرفاً با درخواست هر یک از ورثه متوفی یا نماینده قانونی آنان؛ کسی که به نفع او وصیت انجام شده است؛ طلبکار متوفی و وصی انجام می شود و همین افراد نیز حق رفع مهر و موم ترکه را دارند.
درخواست رفع مهر و موم ترکه نیز به دو صورت بدون تنظیم ریزترکه یا با درخواست تنظیم ریزترکه ،صورت می شود.
مهر و موم ترکه حاصل یکی از موارد زیراست:
1.لاک یا موم که گداخته و در مدخل خانه و امثال آن یا صندوق یا پاکت و مانند آن قرار داده می شود
2.نهادن علامت مهر رسمی بر روی لاک یا موم گداخته
مهر و موم ترکه گاهی با درخواست اشخاص، صورت می پذیرد ماده 167 قانون امور حسبی و یا بدون درخواست ماده 168 قانون امور حسبی
اشخاصی که می توانند درخواست مهر و موم ترکه را بنمایند:
ماده 167 قانون امور حسبی به بیان این افراد پرداخته است:
این ماده بیان داشته است که : اشخاص مذکور زیر می توانند درخواست مهر و موم ترکه را بنمایند:
۱- هر یک از ورثه متوفی یا نماینده قانونی آن ها.
۲- موصی له در صورتی که وصیت به جزء مشاع شده باشد.
۳- طلبکار متوفی که طلب او مستند به سند رسمی یا حکم قطعی باشد به مقدار طلب، در صورتی که در مقابل طلب، رهن نبوده و ترتیب دیگری هم برای تامین طلب نشده باشد.
4. کسی که از طرف متوفی به عنوان وصایت معین شده باشد.
ماده 168 و 169 قانون امور حسبی در این خصوص بیان داشته است که :
دادگاه بخش در موارد زیر پس از اطلاع اقدام به مهر و موم می نماید:
۱- در موردی که کسی که در خانه استیجاری یا مهمانخانه و امثال آن فوت شده و کسی برای حفظ اموال او نباشد.
۲- در صورتی که از اموال دولتی یا عمومی نزد متوفی امانت باشد.
در مورد شق اول این ماده مالک خانه یا مدیر مهمانخانه و امثال آن ها مکلفند به دادگاه بخش اطلاع بدهند.
ماده ۱۶۹- در مورد شق ۲ ماده فوق، مهر و موم فقط نسبت به اموال دولتی یا عمومی که نزد متوفی امانت بوده است، به عمل می آید مگر اینکه اشخاص صلاحیتدار درخواست مهر و موم نسبت به بقیه اموال را بنمایند
نظرات کاربران