عقد ازدواج(نکاح)به چند شکل انجام میگیرد-بخش سوم

بر همین اساس و با این وحدت ملاک وصیت زائد بر ثلث هم اجازه داده نشده است و مقدار زائد بر ثلث منوط به اجازه ی ورثه است. به عبارت دیگر شرط ضمن عقد وقتی صحیح و لازم الاتباع است که در محدوده حقوق متعهد باشد در حالی که شرط توارث، تعهد علیه وارث است و هیچ کس نمی تواند علیه دیگری شرط کند. علاوه بر قبول نظر اخیر در مورد عدم نفوذ و اعتبار شرط ارث در ازدواج موقت، از دید دیگر شرط ارث در ازدواج موقت با فلسفه و توجیه این نهاد از دید مخالفین آن منافات دارد چرا که برخلاف اصل آسان گیری و عدم تعهد در ازدواج موقت می باشد.

طبق قانون خانواده مصوب 01/12/1391 ثبت ازدواج(نکاح) دائم و موقت از دیگر موارد تفاوت های این دو می باشد. چرا که با توجه به ماده 20 قانون مذکور ثبت ازدواج(نکاح) دائم، فسخ و انفساخ آن، طلاق، رجوع و اعلام بطلان ازدواج(نکاح) یا طلاق الزامی است ،پس ثبت ازدواج(نکاح) دائم به طور کلی الزام آور شناخته شده است. اما در ماده 21 همین قانون ثبت ازدواج(نکاح) موقت در سه مورد خاص الزام آور شناخته شده است: 1- باردار شدن 2- توافق طرفین 3- شرط ضمن عقد.

البته همان طور كه اشاره شد قانون مدنی ایران به تبعیت از فقه امامیه ازدواج(نكاح) موقت را قبول كرده است ولی با همه مزایایی كه دارد نمی تواند جای ازدواج(نكاح) دائم را بگیرد و در عمل به خصوص زنان از آن استقبال نمی نمایند. اینك به قسم دوم عقد ازدواج(نكاح) که همان ازدواج(نكاح) دائم است می پردازیم.