مفهوم ترکه و مهر و موم آن - بخش چهارم بیان مواد 868 و869 و 870 مدنی و ماده 226 امور حسبی - همراه با فایل صوتی

در این پست به بیان ماده 868 و869 و 870 قانون مدنی و ماده 226 قانون امور حسبی خواهیم پرداخت .

ارث و وصایا | ترکه | مفهوم ترکه

مفهوم ترکه و مهر و موم آن - بخش چهارم بیان مواد 868 و869 و 870 مدنی و ماده 226 امور حسبی - همراه با فایل صوتی

همانطور که در پست قبل به آن پرداخته شد ،مطالبات مالی متوفی، حق خیار، حق رد و اجازة عقد فضولی « در فرضی که مالک قبل از رد یا اجازه وفات یابد»، حق رهن مرتهن بر عین مرهونه ،همگی جزء حقوق مالی ترکه محسوب می شوند.مادۀ 823 قانون مدنی درخصوص انتقال حق شفعه به وراث بیان داشته که:حق شفعه بعد از موت شفیع به وارث یا وراث منتقل می‌شود.اما طبق ماده283ق.م اختیار اقاله صرفا برای طرفین قرارداد قرارداده شده و به وراث قابل انتقال نیست.

توضیح اینکه دیون متوفی را می توان به دو دسته تقسیم نمود: دیون متعلق به اعیان ترکه مانند دین دارای وثیقه....و سایر دیون مالی متوفی .

به علاوه اشخاصی که متوفی به نفع ایشان وصایایی نموده است نیز با ترکه ارتباط می یابند و ذی حق به شمار می آیند.

ماده 868 قانون مدنی بیان میدارد که :

مالکیت ورثه نسبت به ترکه ی متوفی مستقر نمی شود مگر پس از ادای حقوق و دیونی که به ترکه ی میت تعلق گرفته است .

مادۀ 869 قانون مدنی در مقام بیان حقوقی که پس از وفات شخص، با ترکه وی ارتباط می یابند، بیان می دارد: حقوق و دیونی که به ترکه میت تعلق می گیرد و باید قبل از تقسیم آن ادا شود از قرار ذیل است:

۱- قیمت کفن میت و حقوقی که متعلق است به اعیان ترکه مثل عینی که متعلق رهن است؛

۲- دیون و واجبات مالی متوفی؛

۳- وصایای میت تا ثلث ترکه بدون اجازه ورثه و زیاده بر ثلث با اجازه ی آن ها.

مفهوم ترکه و مهر و موم آن - بخش چهارم بیان مواد 868 و869 و 870 مدنی و ماده 226 امور حسبی - همراه با فایل صوتی


البته قانون مدنی نیز همسان با اندیشمندان فقهی حقوق مزبور را از حیث تقدم و تأخر یکسان ندانسته و رعایت ترتیب مقرر در مادۀ 869 قانون مدنی را لازم دانسته است. به موجب ماده 870 : حقوق مزبوره در مادۀ قبل باید به ترتیبی که در ماده مزبور مقرر است تأدیه شود و مابقی اگر باشد بین وراث تقسیم گردد .

ذکر این نکته لازم است که ماده 226 قانون امور حسبی نیز تقدم و تأخر ویژه ای بین طلبکاران متوفی در نظر گرفته است. بر اساس این ماده ورثه ملزم نیستند غیر از ترکه چیزی به بستانکاران بدهند و اگر ترکه برای اداء تمام دیون کافی نباشد ترکه مابین تمام بستانکاران به نسبت طلب آنها تقسیم می شود مگر اینکه آن را بدون شرط قبول کرده باشند که در این صورت مطابق ماده 246 مسئول خواهند بود.

در موقع تقسیم دیونی که به موجب قوانین دارای حق تقدم و رجحان هستند رعایت خواهد شد بستانکاران زیر هریک به ترتیب حق تقدم بر دیگران دارند:

طبقه اول: الف- حقوق خدمه خانه برای مدت سال آخر قبل از فوت. ب- حقوق خدمتگذاران بنگاه متوفی برای مدت شش ماه قبل از فوت. ج- دستمزد کارگرانی که روزانه یا هفتگی مزد می گیرند برای مدت سه ماه قبل از فوت.




نظرات کاربران