حق حبس بدین معناست که طرفین یک قرارداد یا معامله از پرداخت مال یا انجام تعهد خود امتناع ورزد تا زمانی که شخص دیگر مال خود را بپردازد و یا به تعهد خود عمل کند. برای مثال اگر قرارداد برای خرید کالایی باشد، شخص اول می تواند تا زمانی که کالای مورد نظر خود را تحویل نگرفته است، اجرت آن را نپردازد.
حق حبس،اختیاری برای هر یک از طرفین قرارداد است که بر اساس آن حق دارند اجرای تعهد خود را موکول به اجرای تعهد دیگری کنند.حق حبس در بیشتر نظامهای حقوقی دنیا پذیرفته شده است.
در این پست به بیان چگونگی سقوط حق حبس در معاملات وبیان حالتی که هر دو طرف قرارداد با توسل به حق حبس از اجرای تعهد خویش خودداری کنند خواهیم پرداخت.
در این پست به بیان قلمرو حق حبس و ماده 377 قانون مدنی و حق حبس در اقاله خواهیم پرداخت.
در این پست به بیان حق حبس در معاهداتو قراردادهای بین المللی وهمچنین بیان مادهٔ ۵۸ کنوانسیون قراردادهای بیع بینالمللی کالامصوب 1980 خواهیم پرداخت.