جرایم حدی چه جرایمی هستند - بخش بیست و چهارم - همراه با فایل صوتی

در این پست به بررسی علت محارب نبودن افرادی که در ماده 280 قانون مجازات اسلامی نام برده شده است و همچنین توضیح ماده 281 و بیان حد محاربله با توجه به ماده 282 قانون مجازات اسلامی میپردازیم.


جرایم حدی چه جرایمی هستند - بخش بیست و چهارم - همراه با فایل صوتی

در پست قبل به بیان این موضوع پرداختیم که طبق ماده 281 قانون مجازات اسلامی مصادیق جرم محاربه عبارتند از :راهزنان، سارقان و قاچاقچياني كه دست به سلاح ببرند و موجب سلب امنيت مردم و راه ها شوند محاربند.همچنین طبق ماده 280 قانون مجازات اسلامی فرد يا گروهي كه براي دفاع و مقابله با محاربان، دست به اسلحه ببرد محارب نيستند.در ارتباط با راههای سقوط جرم محاربه با توجه به ماده 114 قانون مجازات اسلامی بیان نمودیم که در جرایم موجب حد به استثناي قذف و محاربه هرگاه متهم قبل از اثبات جرم، توبه كند و ندامت و اصلاح او براي قاضي محرز شود، حد از او ساقط مي‌‌شود همچنين اگر جرایم فوق غير از قذف با اقرار ثابت شده باشد، در صورت توبه مرتكب حتي پس از اثبات جرم، دادگاه مي‌تواند عفو مجرم را توسط ریيس قوه قضایيه از مقام رهبري درخواست کند. در تبصره 1 این ماده نیز آمده است که ‌توبه محارب قبل از دستگيري يا تسلط بر او موجب سقوط حد است.

علت محارب نبودن این افراد، حکم این ماده قانون نیست؛ بلکه این است که در کار این افراد فاقد همه یا برخی از ارکان تعریف محارب است. در این جا، رکن دوم (قصد) وجود ندارد. یعنی به قصد، جان، مال، یا ناموس مردم یا ارعاب آنها مرتکب کاری نشده اند. پس این ماده قانونی هم تعیین مصداق است نه توسیع یا تضییق تعریف محارب.

ماده 281قانون مجازات اسلامی راهزنان، سارقان و قاچاقچیانی كه دست به سلاح ببرند و موجب سلب امنیت مردم و راه ها شوند محاربند. پس سارقی که به قصد مال، دست به سلاح ببرد و با این کار موجب سلب امنیت مردم شود، محارب است. می بینیم که در این جا نیز موجب سلب امنیت شدن قید قصد نیست و قید عمل است.

حد محاربه :

مطابق با ماده 282 قانون مجازات اسلامی حد محاربه یکی از مجازاتهای زیر است:

الف ـ اعدام

ب ـ صلب

پ ـ قطع دست راست و پای چپ

ت ـ نفی بلد

جرایم حدی چه جرایمی هستند - بخش بیست و چهارم - همراه با فایل صوتی


مقصود از صلب در بند ب ماده 282 این است که ،بزهکار ، پس از به دار بستن، روی دار می ماند تا بمیرد و این غیر از دار زدنی است که امروزه مرسوم است البته اختلاف است که آیا محارب ابتدا کشته و سپس به دار کشیده می شود و یا زنده به دار کشیده می شود تا بمیرد. مدت بقای محارب بر روی دار سه روز است و پس از آن پایین آورده می شود. البته بنابر دیدگاه زنده به دار کشیدن محارب، در صورتی که ظرف سه روز نمیرد، برخی گفته اند: پس از سه روز کشته می شود. برخی دیگر گفته اند: بر دار می ماند تا بمیرد.

مراد از سه روز، سه روز از زمان به دار کشیدن است. بنابراین، در صورتی که ظهر روز نخست به دار کشیده شود، ظهر روز چهارم، مدت به پایان می رسد.

اگر محارب پیش از اجرای حد بمیرد، به دار کشیده نمی شود. چنانچه محارب، مسلمان باشد در صورتی که قبل از به دار کشیدن غسل ،کفن و حنوط را انجام داده باشد، پس از پایین آوردن از دار بر اونماز خوانده و دفن می شود و اگر غسل و کفن و حنوط ـ مالیدن کافور به بدن میت ـ نکرده باشد، پس ازمرگ و پایین آوردن انجام می گیرد.

در بند ت این ماده مجازات نفی بلد بیان شده است . نفی بلد اخراج یک فرد یا گروه از یک مکان یا سرزمین است. امروزه اخراج خارجیان معمولاً نفی بلد خوانده می شود، درحالی که اخراج اتباع خود همان کشور،تبعید خوانده می شود.




نظرات کاربران